Stoornis

De ziekte van Parkinson wordt meestal behandeld met bepaalde medicijnen die de beschikbaarheid van dopamine in de hersenen verhogen. Dopamine is een boodschapperstof die informatie doorgeeft tussen zenuwcellen in de hersenen en zo een belangrijke rol speelt in de functie van onze hersenen. Door dopamine in de hersenen te verhogen, verbeteren de motorische symptomen van de ziekte van Parkinson. In de hersenen bevinden zich receptoren die dopamine opnemen en doorgeven aan de cellen. Soms kan een hoge beschikbaarheid van dopamine in de hersenen leiden tot sensorische overbelasting van deze dopaminereceptoren. Dit wordt overprikkeling genoemd. Deze overstimulatie kan optreden in delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor het beheersen van genotsgericht gedrag. Als gevolg hiervan kunnen stoornissen in de impulsbeheersing optreden bij de getroffenen.

Bekende stoornissen in de impulsbeheersing zijn bijvoorbeeld ongecontroleerde eetbuien, ongecontroleerd winkelgedrag, gokverslaving, verhoogd seksueel verlangen en dwangmatige repetitieve activiteiten zoals sorteren. In veel gevallen kunnen milde vormen van deze gedragsproblemen worden verbeterd door de medicatie tegen Parkinson te verminderen. Bij ernstige vormen kan de afbouw van medicatie echter leiden tot verergering van motorische klachten of ontwenningsverschijnselen, zoals angst of depressie. Dit maakt de behandeling van een stoornis in de impulsbeheersing veel moeilijker.

Diepe hersenstimulatie heeft een vergelijkbaar effect op de symptomen van Parkinson als Parkinson-medicatie. Daarom kan na een diepe hersenstimulatie-operatie de inname van Parkinson-medicatie met ongeveer 40-50% worden verminderd. Deze aanzienlijke vermindering van medicatie vermindert ook aanzienlijk stoornissen in de impulsbeheersing. Tot nu toe zijn er geen goed ontwikkelde onderzoeken uitgevoerd die zich bezighouden met stoornissen in de impulsbeheersing op dit gebied. Daarom zal deze studie het effect van diepe hersenstimulatie op impulscontrolstoornissen bij de ziekte van Parkinson onderzoeken in vergelijking met de best mogelijke behandeling met medicijnen.